-
1 zdziwieni|e
Ⅰ sv ⇒ zdziwić Ⅱ n sgt surprise, astonishment- niebotyczne zdziwienie great astonishment- oniemieć ze zdziwienia to be speechless with surprise- ku swemu zdziwieniu dowiedział się, że zdał much to his surprise he found out that he had passed- słuchać kogoś ze zdziwieniem to listen to sb in a. with surpriseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdziwieni|e
См. также в других словарях:
zdziwienie — n I 1. rzecz. od zdziwić. 2. «stan człowieka, który się czemuś dziwi, który się zdziwił» Miłe, przykre, niebotyczne zdziwienie. Oniemieć, osłupieć ze zdziwienia. Patrzeć, słuchać ze zdziwieniem. Dowiedzieć się czegoś ku swojemu zdziwieniu.… … Słownik języka polskiego
